Ook als je al 23 jaar epilepsie hebt, kan de ziekte je nog voor nare verrassingen stellen.
Vanochtend vroeg werd ik wakker: verstijfd, koud, en naarmate ik helderder werd, drong meer door dat ik op bepaalde plekken pijn had, en uiteindelijk besefte ik dat ik volstrekt oncomfortabel lag omdat ik naast mijn bed opgerold op de grond lag.
De combinatie van die dingen maakte het niet makkelijk om overeind te komen.
Ik zwabberde naar de badkamer om mezelf eens te inspecteren: m'n tong was deze keer redelijk onbeschadigd gebleven, maar dan had je de positieve kanten ook wel gehad: ik was duidelijk op m'n rechterzij uit bed gedreund. Ik gok dat dat gebeurd is terwijl ik nog aan het stuiptrekken was, want: m'n oor doet aan die kant zeer, een gedeelte van m'n schedel net boven dat oor, m'n schouder is bont en blauw, net zoals m'n elleboog, die ook vreemde schraperige schaafwonden vertoont waarvan ik niet kan achterhalen hoe ik die opgelopen heb, dat polsbotje rechts onder de hand is beurs, en aan een teen links (!) zit een flinke snijwond - been gestrekt en ergens tegenaan gekomen, maar ja, waar tegenaan?
Poetsen, verschonen, en snel weer terug naar bed.