Grote stress: Tijger kwijt. En niet zomaar kwijt, nee, geen enkele signalering als ik wat at, waar Tom zich wel elke keer direct meldde (maar die lag op bed te dutten, dus die was ook niet kwijt).
Erg ongebruikelijk. Kast die ik had dichtgedaan nogmaals gecontroleerd want de dame ontdekt graag nieuwe plekken. Geen Tijger in de kast. Andere plekken gecontroleerd.
En buiten was het helemaal geen Tijgerweer - ja, zon, maar koud, dan is de dame toch liever binnen.
Toen de hysterie dreigde toe te slaan hoorde ik ineens iets. Iets dat verdacht leek op Tijgergesnurk.
In een lage kast staan twee kratten met spullen. Daar lag ze niet in/op. Dat was mijn eerste gok geweest toen ze weg leek. Maar de dame had zich compleet met een kussentje uit een van de kratten àchter de kratten klemgewurmd, en lag daar prinsesheerlijk te pitten.
Pfff.