Nog een dan, nog een luchtfoto:

En dit is geen natuur. Dit is een bankje dat uitkijkt over een speelveld, mooi gesitueerd onder een treurwilg. Maar ja, die treurwilg weet niet dat ie daar staat ter decoratie. Die laat zijn takken lekker hangen, en dus is het bankje niet geschikt om op te zitten ;-)
De foto is niet scherp, maar wie goed kijkt ziet rechtsboven nog een visserstentje.

De volgende foto maakte ik toen ik bijna weer thuis was. Maar ik wil niet al te triest eindigen, dus draai ik de volgorde maar om.
In een tuin zag ik een groot hok met één valkparkiet, een klein hok met twee lachduifjes (denk ik), op de plank vóór het duivenhok een kat met een touw aan zijn voorpoot, en op de grond een kermende Jack Russell die kwispelde toen ik wat tegen 'm zei. Ik maakte een foto omdat ik de duiven en de kat wilde vastleggen, maar ik werd zeer wantrouwig bekeken door iemand uit het huis die geloof ik dacht dat ik de dieren wilde stelen of nog erger.




Onscherpe knip van de kat. Het touw was wel vrij lang, maar toch, een touw aan een voorpoot??

En nu lieve lezers, let op. Ik heb misschien mijn leven wel gewaagd voor u.
Tussen de woonwijk en de steeds breder wordende A12 ligt een park, De Koppel. Inderdaad, daarom heet die kinderboerderij zo.
Het park is leuk, mooi en vooral erg functioneel: het is een buffer voor die A12. Voor het geluid, het licht, de vervuiling. Die dingen merk je nog steeds heel goed in de wijk, maar minder dan het zou kunnen zijn. Daarom kan die A12 dus ook best een stukje breder, volgens de planners zelfs wel door een stukje van het park af te snoepen - want aan de andere kant is landbouwgrond en dat is dan weer zo lastig met onteigenen en compenseren. Dan kun je beter een wijk die toch al last van vervuiling heeft, met wat meer vervuiling opzadelen.
Maar goed. In dat park zijn leuke dingen, zoals salamanderpoelen. En een grote 'kuil', een soort speelweide ingeklemd tussen de wijk, de fietsbrug over de A12 en de snelweg zelf.
En er is het Natuurbos. Want Natuur in Nederland is pas Natuur als er een bordje bij staat dat het Natuur is. Dat heeft bepaalde consequenties.




Snapt u? Ik heb gehuiverd. Durfde ik wel? Wat voor risico's nam ik precies? Dat stond er niet bij. Ik zou niet kunnen zeggen dat ik niet gewaarschuwd was. Zouden er woeste wilde gevaarlijke beesten zitten? Zo op het oog leek me de kans behoorlijk aanwezig dat er teken zouden huizen. Of stonden de bomen op omvallen? Het was vrijwel bladstil.
Was er verdwaalgevaar? Het was nogal beperkt in omvang.
Dus knoop doorgehakt, daar ging ik, de Natuur in! Op eigen risico!


Voorlopig oogde het als een soort zompig wilgenbos met flinke brandnetelondergroei - lastig op de foto te krijgen met dit licht, waardoor de lucht boven het Natuurbos een nogal rare zweem krijgt.


Ah! Een vleermuizenkast! Echte natuur. Zo te zien werd de kast niet gebruikt. Maar dat kan zomaar veranderen. Er zitten genoeg vleren in de wijk.


Echte Natuur heeft in Nederland ook altijd geasfalteerde paden. Met paaltjes voor routes, en een bankje ergens halverwege. De ijs- of patatkraam bij de uitgang ontbrak wel, een misser.


Wel een mooi uitzicht als ik naar boven keek.




Nog een vlerenkast, met daaronder iets dat verdacht op een schubvaren lijkt. Verder nergens te ontdekken. Een pionier, of geplant?




In het Natuurbos is ook water. Dat zal wel Natuurwater zijn. Op sommige plekken stonk het nogal. Op een niet-stinkende plek nestelde een meerkoet. Op een vrij open stukje floot een zanglijster. Een tjiftjaf riep. En dit alles was net te horen, boven het lawaai van de A12 uit.
Overigens kwam ik in dit woeste Natuurbos met één pad een stel mensen tegen die honden uitlieten, een solitaire wandelaar, en een jogster. Mede-risiconemers.

En wederom een rondje wijk. Nu het zuidelijkste stukje.


Inmiddels hangt er een 'Doe mee'-poster van de SP.


Op de een of andere manier krijg ik dan acuut zin iets volstrekt a-politieks op te gaan plakken. Of juist iets heel politieks.


Familie eend.


Eendentreintje, niet erg scherp.


Het bord van de kinderboerderij.






Deze trotse heer kun je regelmatig horen roepen, soms ook 's nachts - dan kan het spookachtig klinken.


Nestkast voor?


Eksters in de zon op het hek van de kinderboerderij.


Doorkijkje naar een mooie lucht gisteren.






Familie eend.


Gezin meerkoet met nieuwe leg.








De familie eend-met-witte-bles bleef een tijdje zitten op de dinges. Het heeft een naam maar die weet ik nu even niet ;p Zo'n houten scheiding tussen watertjes met verschillende niveaus met in het midden een overloopje.


Deze eend zit op het overloopje. Je ziet ook goed dat het verenkleed niet één kleur bruin heeft, maar talloze.


Mama eend en haar 4 jongen waren me te vlug af, ze sprongen snel over die waterscheiding en peddelden verder.


Wolkenlucht, richting westen, in de vroege avond


Nog een wolkenlucht, maar dan richting noorden.

De esdoorn blijft vrolijk doorgaan met nieuw blad. Dat geldt voor veel bomen en andere planten, maar bij de esdoorn kan het erg opvallend zijn.

Meerkoetserietje. De 'punt' is onderdeel van een kunstwerk, en elk jaar bouwde een meerkoetpaar een nest op het uiterste puntje. Dat puntje is inmiddels afgebrokkeld en er was dit jaar daar geen nest. Maar het is nog wel een meerkoetstek. De balk in het water (die drijfvuil weghoudt van de duiker aan de linkerkant) is handig voor ze: om op te staan, te zitten, te poetsen, om onderdoor te zwemmen.




Dit jaar werden zes kuikens groot, maar inmiddels zijn het er nog vier.


Knip uit bovenstaande foto, ik vind die meerkoetpootjes zo wonderlijk.


Zo dobberen ze rond...


...en zo zijn ze weer weg.


Op de balk aan het poetsen.

Tom kan op z'n gemak liggen in houdingen die totaal niet prettig lijken.


Maar soms moet je je als kat zijnde even lekker uitrekken.


En wat wil het personeel nou toch van me? Dit is toch mijn voordelige kant?


Tijger pikt gewoon de bank in. Dus maar weer een plaid erover, waar ze dan op gaat liggen met een air van 'Ik verwacht niet anders dan dat mijn personeel een extra zacht dekentje voor mij over de bank gooit'.

Op zich 'mislukte' foto's want onscherp, scheef, dingen op de voorgrond in beeld. Maar ze zijn zó typerend dat ik ze toch post.


Tafel opgeruimd, en hop: daar lag madam. Even lekker poetsen...


...opkijken omdat ik met de camera bezig ben, en dan is ze weleens wat later met haar tong weer binnenboord halen.