Pagina's

maandag, maart 11, 2013

Vloekvloekvloekerdevloek. Van kwart voor een tot half zes zoet geweest omdat ik om 2 uur een gesprek van 1 uur moest hebben. Deur uit, bus pakken, overstappen. Die chauffeur vragen of ie zijn collega van de volgende bus kan vragen even te wachten - officieel gaat die volgende bus 1 minuut eerder weg, en beide bussen rijden eens per half uur.
Nee, dat kon niet, want de bus waar ik in zat was van GVU, en het taxibusje waarop ik over moest stappen, is van Connexxion, en communicatie tussen de verkeersleidingen van die twee is onmogelijk (chauffeurs kunnen alleen via die verkeersleiding met elkaar praten). Ieniemini detailtjes: GVU is van Connexxion. Steeds meer 'gewone' stadslijnen van GVU worden overgenomen/aangevuld door die Connexxion taxibusjes. En de overstappen zijn vrijwel overal belabberd. (Als Qbuzz straks ook in Utrecht gaat rijden wordt het vast nog leuker.)
Ik stapte uit bij mijn halte, geen taxibusje te bekennen, dus: een half uur wachten. Gevoelstemperatuur -9. Goeie schoenen, dikke sokken, twee broeken, dikke jas, muts, sjaal, wanten, capuchon, en het was KOUD. Héél erg koud. Sterker: er kwamen continu kleine sneeuwvlokjes naar beneden.
Zover mogelijk wegduiken in het bushokje gaf enige beschutting tegen de wind.
En ja, busje kwam niet. Sterker: volgende busje kwam óók niet.
Doorgesjokt naar de halte van de sneltram, die reed net voor m'n neus weg, paar haltes mee met de volgende, uitstappen.
Ongeveer 750 meter lopen, wat voor mij een halve marathon is, met veel pauzes.
Veel te laat op de afspraak, maar degene met wie ik afgesproken had was ziek, en iemand anders nam de afspraken over waarbij de boel nogal uitgelopen was zodat ik maar een klein beetje te laat was en even moest wachten omdat de dame van de afspraak nog wat mensen moest bellen.
Tranend en hoestend van de koud-warm-overgang gesprek gevoerd.
Klaar, naar buiten, zie ik het taxibusje verderop net wegrijden. Oké, half uur wachten dan. Ergens een broodje gehaald, de maker belegde het met de hand met kaas en salami - dezelfde hand waarmee hij m'n geld aanpakte en het broodje later uit de oven haalde en aanvulde met groen en olijven (die pakte hij met een lepel, ik proefde wel duidelijk ook tonijn dus kennelijk 1 lepel voor alle varianten extra's).
Sjoksjok naar de halte van het taxibusje, wachten. Nog steeds koud.
Busje kwam, heerlijk warm. Stukje rijden, de overstapbus voor m'n neus zien wegrijden. Dan maar het winkelcentrum in, daar was het tenminste warm.
Op tijd weer naar de halte, waar de bus inmiddels bijna een kwartier vertraagd bleek. Stukje rijden, bus weer uit, dezelfde oversteek maken die ik op de heenweg al maakte (er zaten nog steeds opvallend veel putters en een matkop, dat maakte de dag bijna goed ;p), wachten op de vertraagde laatste overstap, flink volle bus, koud! Naar huis, stukje lopen, en hoera, warmte!
Verwarming aan, bijkomen. De neiging bedwingen om met een kruik in bed te gaan liggen. Niet kwaad worden op Tom die niet naar buiten wilde maar wel toen ik op de plee zat ook de badkamer in kwam en gezellig op de douchevloer ging zitten pissen. Alsof ik het kan helpen dat het buiten zo smerig koud is en dat hij niet op de (schone!) bak blieft te gaan.
Niet mijn dag dus. Maar al met al weet ik wel dat uit mijn profiel - gedestilleerd uit antwoorden op een computervragenlijst - blijkt dat ik erg goed ben in communicatie, leidinggeven en dat ik een sterke helicopterview heb. Dat u dat even weet.

3 opmerkingen:

Eline zei

tijdens jouw kille avontuur lag ik in mijn bedje te sudderen. Iets van luxe- en werkpaarden

Reimeltje zei

Arme jij. Maar dat van die helicopterview verbaast me dan weer niet...

Hippo zei

Eline: ik heb vaak genoeg lekker liggen sudderen als jij kilometers door de kou fietste ;-)

Reimeltje: ik vind het zo'n vage term, en ik begrijp vooral niet hoe ze dat uit die vragenlijst kunnen halen.

Een reactie posten