Het wordt weer herfst, het is weer vroeg donker. Daar hoort in Utrecht iets bij tegenwoordig:

Politie Utrecht waarschuwt voor serieverkrachter

UTRECHT - De politie waarschuwt opnieuw voor de Utrechtse serieverkrachter. Niet omdat de sinds 1995 gezochte man weer heeft toegeslagen, maar omdat steeds meer vrouwen zich weer alleen in het gebied begeven waar hij actief was.
Ook de vroeger invallende duisternis en de vele nieuwe studenten zijn voor de politie aanleiding om in de Utrechtse universiteitswijk De Uithof flyers met een waarschuwing en tips te verspreiden. Een andere belangrijke reden is het feit dat de serieverkrachter veelal in het najaar toesloeg.
In de flyer raadt de politie vrouwen aan bij voorkeur niet alleen door het gebied te fietsen. Doen ze dat toch, dan geldt het advies om een route te kiezen via de goed verlichte doorgaande wegen, alert te zijn en de mobiele telefoon bij de hand te houden.
De politie houdt de Utrechtse serieverkrachter verantwoordelijk voor zeven verkrachtingen en dertien pogingen daartoe in het groene gebied tussen Utrecht, Bunnik en De Bilt. De meeste daarvan pleegde hij in de jaren 1995 en 1996. Vorig najaar sloeg hij opnieuw twee keer toe. Dat was enkele maanden nadat het onderzoek in de zaak was stilgelegd.
De politie heeft aan de hand van dna-materiaal vastgesteld dat het steeds om dezelfde man ging. Het onderzoek naar de serieverkrachter is het grootste dat ooit in de politieregio Utrecht gehouden is. Er zijn nog steeds dertig politiemensen met de zaak bezig.
(Bron)

Het was hier ooit vergeven van de politie. Achter elke tweede boom stond een agent, en als je langzaam fietste, piepten ze even om de stam heen om te kijken wie je was en wat je deed. Laat in de avond kwam de soepbus langsrijden en rook het op bepaalde plekken nog uren naar soep. In het donker door de mist-met-tomatensoepgeur.
Ik ben er zeker van dat ik hem ooit achter me aan had. Een man die lang achter me fietste, mijn tempo aanhield (zegt niks, want het is zo makkelijk om zo mee te fietsen met een voorganger), maar die me op een rare manier inhaalde - veel te dichtbij. Dus ik pakte mijn fietsslot, een degelijke beugel. En ineens ging de fietser er als een speer vandoor.
Later kwam de compositietekening, die behoorlijk leek.
Vorig jaar was meneer weer bezig, maar dan op een scooter. En gewelddadiger: hij bond een meisje naakt aan een boom, ver weg van een pad, met afgeplakte mond. In de kou, in het donker. Ik wil er niet aan denken hoe ze zich voelde en misschien nog voelt :-(
Ik vind het nog altijd jammer dat hij het toen niet geprobeerd heeft. Ik had hem knock-out geslagen.