Ik heb een Bui. Zo'n Bui waarin ik me aan alles en iedereen Erger. Aan 'ze hebben zich uit de markt geprezen' en 'zij reiken handvaten aan' in het nieuws, bijvoorbeeld. En aan het feit dat ik me daar over opwind. Dat het gaat vriezen. Dat het mistig is. Dat ik een cd dubbel blijk te hebben. Dat mijn mail andersom binnenkomt. Dat ik geen puf heb om naar de winkel te gaan en geen zin heb in wat ik nog in huis heb. Dat ik mezelf een zeikerd vind op dit soort momenten (op andere momenten valt het wel mee, heus).