Half februari ging ik naar het CWI om een WW-uitkering aan te vragen. Ik was al sinds eind januari bezig, maar bureaucratie kost tijd.
De beoordeling zou maximaal 10 weken kosten (gerekend vanaf de eerste aanmelding, dus vanaf eind januari).
Behalve een werkbriefje (waarop je invult waar je gesolliciteerd hebt), hoorde ik niets. Telefonisch is het GAK totaal onbereikbaar, dus ik ben er maar eens heen gegaan. De werkgeversverklaring bleek nog te ontbreken, en het GAK zou m'n ex-werkgever nogmaals aansporen die op te sturen.
Krijg ik een brief van het GAK. De aanvraag is incompleet, en een voorschot kan ik niet krijgen want men verwacht dat ik geen recht heb op WW omdat ik onvoldoende weken gewerkt heb.
Volgens mij heb je na 26 weken werken recht op zo'n uitkering, en ik heb geloof ik 130 weken onafgebroken gewerkt, dus maar weer in de telefoon geklommen. Zowaar contact! Met een lijzig sprekende dame, die me aanhoorde, me niet wilde doorverbinden met de persoon die de brief had verstuurd, m'n sofinummer vroeg en vaststelde dat de werkgeversverklaring ontbrak.
Gevraagd of ze die brief al gestuurd hadden, zei ze dat ze even in het dossier zou gaan kijken. Na een tijd wachten kwam ze terug aan de telefoon, en meldde somber: 'Het dossier is weg'. Het zat niet in de kast.
Nu overkomt het mij erg vaak dat dat soort dingen gebeuren, dus ik denk nooit: dat kan niet - ik denk: hoe doen ze dat toch.
Na veel gedoe, gezoek en gewacht, kwam het dossier zowaar boven water. Het bleek verdwenen te zijn naar het bureau van de contactpersoon die ik in het begin van het gesprek had genoemd en die ik niet aan de lijn kon krijgen - daar is het tenslotte een contactpersoon voor.
Ze was met het dossier bezig omdat, jawel, de werkgeversverklaring vanochtend op haar bureau was beland.
Als alles goed gaat, wordt er deze week berekend hoeveel WW ik vanaf afgelopen maand krijg, en dan zou het zomaar kunnen dat ik vóór mei dat geld ook echt ontvang. Ik wacht af.