Nadat er een oproep was gedaan om champies te haken in verband met een feest in de wijk (bij de ingang van onze wijk staat een grote paddestoel, vandaar, zie hier), kreeg ik het via een video-instructie onder de knie. Dat haken, dat een regelrecht jeugdtrauma was. Dat bleek ineens toch wel erg leuk te zijn.
Mijn oma haakte granny's. En ja, die ken je wel - die blokjes die uit kleine blokjes bestaan, en waarvan je in de jaren zeventig kussenhoezen zag, pannenlappen, en spreien.
Het was even prutsen, want die champies gingen met vasten en de granny's bestaan uit stokjes. De eerste mislukte, de tweede ook, en toen ging het licht aan. Het gaat niet zo snel, ook omdat ik aan m'n elleboog voel dat ik een beetje op moet passen, maar inmiddels zijn het er 42. Tzt moeten ze tot een leuk patroontje gemaakt worden en aan elkaar gehaakt. Als ik een sprei wil maken voor mijn bed van 2 bij 1,4 heb ik maar 350 nodig...
Een overzicht vind je hier.
