zaterdag, mei 20, 2006
vrijdag, mei 19, 2006
Vroeger moest ik altijd lachen als mijn moeder een brief aan haar ver weg wonende broer schreef en me in mei nog vroeg welk jaar het ook alweer was.
Inmiddels heb ik hetzelfde - tot maart of zo moet ik nadenken welk jaar het is.
De tijd gaat sneller als je ouder wordt. Maar nu gaat het wel dramatisch hard: het was pasgeleden lente, net zomer, en nu is het al herfst!
Inmiddels heb ik hetzelfde - tot maart of zo moet ik nadenken welk jaar het is.
De tijd gaat sneller als je ouder wordt. Maar nu gaat het wel dramatisch hard: het was pasgeleden lente, net zomer, en nu is het al herfst!
Ik heb zowaar een opruimblessure. Dat krijg je als je niet geoefend bent...
Het begon ermee dat ik met zo'n sinaasappeldoos sjouwde: vingers in de openingen, doos neerzetten, doos schuift weg, vingers links knakken mee. Vooral m'n middelvinger voelt aan alsof ie verstuikt is. De boel is wat dikker rond het middelste gewrichtje, en het is gevoelig, vooral als ik de vinger buig.
Valt te overzien, geen echte schade, lekker verder ruimen, niet te zwaar tillen.
Hoe voorspelbaar: ik verplaats iets en blijf met m'n rechterwijs- en middelvinger hangen. Weer dat gewrichtje van m'n middelvinger, en de wijsvinger trekt een beetje.
Het zal allemaal wel overgaan, en echt erg is het niet, het zeurt en als ik een verkeerde beweging maak doet het pijn.
Intussen heel voorzichtig doorgaan, vooral niet tillen als m'n vingers daarbij mee moeten doen, en mopperen als ik potten en flessen moet opendraaien, want dat lukt bijna niet. Potten ontvacuüm je wel met een blikopener (nummer 10 nog niet gevonden, misschien is die er gewoon niet), maar met flessen is dat moeilijker ;-)
Heeft iemand een link met gymoefeningen voor de beginnende opruimer?
Het begon ermee dat ik met zo'n sinaasappeldoos sjouwde: vingers in de openingen, doos neerzetten, doos schuift weg, vingers links knakken mee. Vooral m'n middelvinger voelt aan alsof ie verstuikt is. De boel is wat dikker rond het middelste gewrichtje, en het is gevoelig, vooral als ik de vinger buig.
Valt te overzien, geen echte schade, lekker verder ruimen, niet te zwaar tillen.
Hoe voorspelbaar: ik verplaats iets en blijf met m'n rechterwijs- en middelvinger hangen. Weer dat gewrichtje van m'n middelvinger, en de wijsvinger trekt een beetje.
Het zal allemaal wel overgaan, en echt erg is het niet, het zeurt en als ik een verkeerde beweging maak doet het pijn.
Intussen heel voorzichtig doorgaan, vooral niet tillen als m'n vingers daarbij mee moeten doen, en mopperen als ik potten en flessen moet opendraaien, want dat lukt bijna niet. Potten ontvacuüm je wel met een blikopener (nummer 10 nog niet gevonden, misschien is die er gewoon niet), maar met flessen is dat moeilijker ;-)
Heeft iemand een link met gymoefeningen voor de beginnende opruimer?
donderdag, mei 18, 2006
woensdag, mei 17, 2006
dinsdag, mei 16, 2006
Bestaat de VVD nog? Een minister past de wetten toe zoals ze al jaren doet - waar haar partij haar altijd voor toejuichte. De helft van diezelfde club krijst nu dat ze bloed aan haar handen heeft, wegens dezelfde toepassing van dezelfde regels. Schijnheilig dus.
Maar: een deel van de kennis op basis waarvan ze die regels nu toepast, was haar allang bekend. Dus waarom nu? Wegens de publiciteit? Of wegens de lijsttrekkersverkiezing? Dat oogt op z'n minst dubieus.
En: hoe flikt ze dat zo snel? Terwijl ze twee dagen terug nog zei dat Hirsi Ali niets te vrezen had?
En: die mensen die nu woest worden omdat Hirsi Ali in gevaar zou komen (wat overigens geen reden was voor haar status, want dat gedwongen huwelijk was ook onzin had ze toegegeven - het gevaar kwam pas toen ze eenmaal hier woonde en haar meningen begon te uiten), waar waren die bij eerdere soortgelijke gevallen? Ik kan me niet herinneren dat de emoties aan die kant zo hoog opliepen in het 'homo's terug naar Iran'-debat bijvoorbeeld.
Ik snap de emotie - het gaat voor de VVD-kamerleden om een collega. Maar die emotie rechtvaardigt blijkbaar plotseling àlles. En dat kan niet.
Maar: een deel van de kennis op basis waarvan ze die regels nu toepast, was haar allang bekend. Dus waarom nu? Wegens de publiciteit? Of wegens de lijsttrekkersverkiezing? Dat oogt op z'n minst dubieus.
En: hoe flikt ze dat zo snel? Terwijl ze twee dagen terug nog zei dat Hirsi Ali niets te vrezen had?
En: die mensen die nu woest worden omdat Hirsi Ali in gevaar zou komen (wat overigens geen reden was voor haar status, want dat gedwongen huwelijk was ook onzin had ze toegegeven - het gevaar kwam pas toen ze eenmaal hier woonde en haar meningen begon te uiten), waar waren die bij eerdere soortgelijke gevallen? Ik kan me niet herinneren dat de emoties aan die kant zo hoog opliepen in het 'homo's terug naar Iran'-debat bijvoorbeeld.
Ik snap de emotie - het gaat voor de VVD-kamerleden om een collega. Maar die emotie rechtvaardigt blijkbaar plotseling àlles. En dat kan niet.