Shock 1... Kennis, een paar maanden geleden een sleeve gehad, besloot haar te grote kleding, maat 54 en maat 54/56 aan mij te doneren. Dat zouden twee dozen zijn, blouses en broeken. Nou, graag! Broeken zouden misschien ooit eens passen, want ik had 64/66 als broekmaat en heb me al heel lang geleden bekeerd tot joggingbroeken met een touwtje, knoopje in het uiterste stukje en dat ging goed. Voor de operatie was ik al 15 kilo afgevallen, erna ruim 10 kilo. Dus waarschijnlijk zou de boel nog niet passen, maar dan had ik maar vast wat redeneerde kennis.
Komen ze net, met VIJF dozen! Ik demonstreerde m'n joggingbroek en hé... Ik kon dat touwtje ineens wel erg ver aantrekken, dat was me nog niet opgevallen. Zittend bijna 40 cm, oké, m'n taille is duidelijk smaller dan m'n heupen dus dat vertekent, maar toch... zo ver kon het eerst niet.
Ze hadden nog een prachtig boeket meegenomen ook *shock 2*
Kennis weer op pad, en ik duik in de dozen. De broeken laat ik nog maar even, die passen echt niet. Maar al die prachtige blouses, shirts, jasjes, vrijwel gloednieuw, maat 54 en maat 54/56: ze passen!! Shock 3! Hoe kan dat nou? Vorig jaar kocht ik nog shirts (van dezelfde winkel) in maat 62/64... En jasjes maat 60 pasten nog niet.
Even bijkomen... Van de enorme gift en van de ontdekking dat ik kennelijk al veel meer in omvang aan het afnemen ben dan ik zelf doorhad.
