Ik begrijp niet goed waarom mensen anderen willen voorschrijven wat ze moeten voelen of vinden. Nou ja, vinden, dat wel ;p
Ik hoorde iemand zeggen dat het "ongeluk" een soort luxeprobleem was,
als 'ze' niet waren gaan vliegen hadden ze nu nog geleefd.
Dus als
iemand geld heeft om naar Kuala Lumpur te vliegen, is het
gerechtvaardigd dat zijn/haar vliegtuig als een kleiduif uit de lucht
geschoten wordt? We weten nauwelijks iets van die mensen. Een deel was
voor werk onderweg, een deel voor toerisme of studie of familiebezoek, of om de kinderen te laten zien waar ze vandaan kwamen.
Ze hadden niets met de oorlog daar te maken. Sterker, het is sowieso
een afschuwelijke 'vergissing', want het lijkt erop dat de rebellen
dachten dat ze een Oekraïens vliegtuig hadden neergehaald (alsof dat wel
gerechtvaardigd was).
Je mag niet meerouwen als je niemand kende in
het vliegtuig. Mag je wel geschokt zijn? Mag je je wel voorstellen hoe
het voor de achterblijvers is?
Ik ging gisteren naar het transport
kijken, moeite doend me niet voor te stellen wat er in die kisten met
loden binnenbekleding lag. Is dat ramptoerisme? Het voelde als iets dat
moest, net zoals ik op 4 mei 2 minuten stil ben.
Er werd niet
geklapt gisteren op de brug waar ik stond. Het gebabbel, met soms een
lach, verstomde geheel toen de stoet eraan kwam. Het werd letterlijk en
figuurlijk doodstil.
Gezien de reacties is de rest van de wereld
onder de indruk van hoe dit is aangepakt. Ik hoop dat de nabestaanden,
zowel in Nederland als elders, er nu en/of later een beetje steun aan
ontlenen.
Ik ben geen Rutte-fan, maar als je zo'n crisis aan je
broek krijgt, heb je het maar te regelen - en dat is naar mijn gevoel
goed gedaan. Hij heeft mazzel dat ie Timmermans als rechterhand heeft, die
zowel slim, diplomatiek als handig is, Russisch spreekt en de
Russische manier van doen kent. En als je dat uit, vallen er weer mensen
over je heen om je uit te maken voor VVD'er of PvdA'er. Ik ben geen van
beide, maar dat betekent niet dat ik niet mag vinden dat ze iets goed
doen.
De rimpelingen van de schokgolf zullen afnemen voor de
niet-direct betrokkenen, steeds weer even heftiger wordend als er nieuws
komt. Voor de nabestaanden zal het veel langer duren voor het verdriet
zelfs maar hanteerbaar wordt.
Laten we elkaar de ruimte geven om
hiermee om te gaan zoals we dat zelf het beste achten. Of je nu ergens
bloemen legt, naar de rouwstoet kijkt, of niets doet: het is goed.
