maandag, maart 18, 2002

Soms kun je je zo'n kluns voelen in eigen huis :-(
De eerste keer cv bijvullen was een ramp. Uiteindelijk kwam vriendje erbij en hebben we het samen gedaan. Toen het weer eens tijd werd, kwam net iemand langs die de cv-ketel moest nakijken, en hij vulde 'm ook even bij. Met opvallend minder drab all over in de badkamer dan dan bij de eerste poging.
Het is weer tijd. Maar nu heb ik een wasmachine, dus eerst de wasmachineslang loshalen. Dat lukt al niet. Vriendje komt later langs, wijst naar de aansluiting en floep, los. Zoiets tenminste. (Was ik vroeger niet degene die altijd alle muurvaste potten voor huisgenoten opendraaide?) Okee, slang aansluiten op de kraan. Dat lukt moeiteloos. Het cv-bijvulpunt heeft drie ringetjes. Hoe zat dat ook alweer... Het staat me bij dat de onderste twee een beetje los moeten, en dan daarvan de bovenste weer terugdraaien en de onderste er af. Van die ene moet je afblijven, anders spuit er zwart water tegen de muur, wat door de hele badkamer heen spettert, en dus ook over jou heen. Mja. Ehm... De combinatie losdraaien lukt prima. Dan blijkt dat je ook met dat 'kraantje' alles onder kunt spetteren, maar dan met minder druk. Dus alleen de muur zit onder, en de vloer, en je voeten. Proberen de ringen los te draaien. Lukt niet. Inmiddels is alles nat en heb je geen grip meer. Doekje erbij, alles drogen, opnieuw proberen. Na een tijdje de hele badkamer schoonspuiten (handig dat die slang aan de kraan zit), dweilen en besluiten dat vriendje er meer feeling voor heeft.

Geen opmerkingen: