Mijn katten kunnen compleet in coma liggen. Opgerold dan wel languit, pootje over de ogen, met als enige echt actief lijkende lichaamsdeel dat oor dat uitsteekt (ze liggen op het andere). Als je geluid maakt, beweegt het oor loom in de richting van het geluid. Oren kun je nou eenmaal niet uitzetten.
Maar: doe de ijskast open en binnen een kwart seconde zijn beide katten weer geheel geaktiveerd. Ritsel met iets dat ook een verpakking van kattensnoepjes zou kunnen zijn en ze staan voor je neus. Het ergste is dat je ze dat niet (goed) af kunt leren. Net als bedelen tijdens het eten: geef ze een week consequent niets en ze houden wat meer afstand, maar geef ze dan 1 keer weer iets en het is weer blijvend mis.
Daarnaast is er een opvallend verschil tussen beide beesten: de een heeft door dat luisteren naar een uitdrukkelijk 'Néé!' heel lonend kan zijn, omdat ze dan later wel wat krijgt. De ander snapt dat niet, en sluipt dus stiekem naar het tosti-apparaat en brandt bijna zijn neus. Elke keer weer, ondanks waarschuwingen, ondanks de hitte, ondanks alles: het ruikt lekker, dus moet ik er heen. Zus zit dan braaf te wachten, weliswaar met ogen groot van afgunst en waakzaamheid: 'Hij krijgt nou toch niks?', maar broer kan zich niet bedwingen, en kan nog steeds de link niet leggen tussen het 'Nee!' en het even later een hapje krijgen.
Het blijven rare beesten.