Nieuwe nawee van een stuip. De kapotte tong kende ik, het feit dat er soms dagen later nog ingeademd bloed uit je neus komt zetten kende ik ook.
Holteontstekingen had ik nooit, tot die longontsteking begin dit jaar. En jawel: de effecten van de stuip deze keer zijn een ontstoken tongrand en een kaakholteontsteking waardoor ik m'n mond niet eens normaal open kan doen.
Water met een rietje, vla met een rietje en na 3 uur smachtend naar de wekker kijken want die paracetamol mag maar 1 keer per 4 uur.
En intussen lig ik in bed met - niet lachen - een pot marmelade tegen m'n bolle wang. Die pot is heerlijk koud en dat maakt dat het hamertje in m'n kaak wat langzamer en minder hard slaat.