Naast de groene stinkwants trof ik vandaag in de tuin ook een knalrode wants aan, ik gok een Deraeocoris ruber maar zeker weten doe ik het niet. Daarnaast vond ik alweer sabelsprinkhaantjes, de grootste was pas een centimeter groot - ze moeten nog flink groeien voor ze de pakweg 7 centimeter halen.
In het vijvertje bewoog van alles en het deed kwòòrk kwòòrk - klinkt als bruine kikkers, maar die heb ik nooit rond deze tijd in het jaar gehoord, en zeker niet in het water.


Tom heeft een nieuwe doos in gebruik genomen. Het is wel lastig dat ie zich niet makkelijk kan omdraaien ;-)


Tijger pakt het beter aan. Warm? Lekker languit liggen, op de zakken grond.


De knoppen van de pioen zwellen steeds verder, je ziet nu al welke kleur de bloemen zullen hebben.


De astilbe groeit flink uit.


Sja. Een pot met een flinke aster - tenminste, dat was het vorig jaar. Nu wordt ie wel erg gebonsaid door uweetwel.


Bloemetjes van Saxifraga x geum, schildersverdriet ofwel hoe-langer-hoe-liever.


Cosmeakiemen die in zwartwit beter uitkwamen dan in kleur.


"IK Lig Hier!"


Geslakte tuinboon


Tuinboon komt al in bloei, hopelijk houden slakken niet van bloemen...


De erwt valt minder in de smaak bij de slakken, en komt ook al in bloei.


Ook de vrouwenmantel bloeit bijna.


Het lijkt toch echt een conifeertje te zijn.


Zzz...


Raapstelen. Nog wel.


Diep in de wilg lijkt toch een nest te zitten.
Update: het is een houtduivennest, en in gebruik.