maandag, september 09, 2013

The Wall in de Arena

The Wall in de Arena


Wat moet je zeggen over zo'n show? Overdonderend? Heftig? Geweldig?
Een rockopera met een boodschap en heel veel visueel spektakel - van stukken uit de film, geprojecteerd op de muur die op het podium staat, en opblaasfiguren (de schoolmeester, de moeder, de vrouw, de rechter, het varken, de hamers).
Op de muur worden ook slachtoffers van geweld geprojecteerd. Van Waters' vader en andere militairen die tijdens hun werk sneuvelden tot burgerslachtoffers van aanslagen en militair geweld.
Een vliegtuig en een heli vliegen. De vleermuis die voorbij kwam hoorde ongetwijfeld niet bij de show.
Een extra applaus werd gevraagd voor het kinderkoor, met de uitleg dat de band elke dag met een ander koor werkt, dat zich om 13 uur meldt en Another Brick in the Wall dan maar snel moet oefenen.
Ik blijf het eng vinden dat een uitvoering die voor mij ook gaat over het gevaar van meelopen, een mensenmassa in een willoos geheel lijkt te veranderen. Waters maakt een gebaar, iedereen doet 'm na. En altijd moet ik dan denken aan beelden uit dictaturen, waar je net zulke beelden van ziet. Griezelig.
Het geluid was niet continu top, soms waren er rare (nietbedoelde) effecten. Als Roger Waters sprak, was het dan ook matig te verstaan, behalve zijn Nederlandse toespraakje, omdat hij toen langzaam sprak ;-)
Maar als je daar zit, ondergedompeld in dat geweld (letterlijk en figuurlijk), dan geeft dat niets.
De geprojecteerde delen uit de film houden het verhaal samen en geven Waters de kans om wat geintjes uit te halen, zoals een duet met zichzelf in een opname van een vroege uitvoering (1980) van The Wall. Ondanks dat ie erbij zegt dat ie bang is dat het wel erg narcistisch overkomt, werkt het goed.
In de rustiger nummers merk je dat hij 70 is, die kosten hem wat meer moeite dan de ruigere nummers. Te zien aan de brede grijns op zijn gezicht, had hij er zelf ook veel plezier in, ook al is The Wall al 34 jaar oud.
De band is niet Pink Floyd, maar duidelijk een goed op elkaar ingespeelde eenheid.

De recensies zijn juichend, zie bijvoorbeeld op Nu.nl en op Maxazine.nl (waar ook een reactie is over bar slecht geluid - ik ben benieuwd waar diegene zat). Op diverse sites zijn foto's en filmpjes te vinden. Opvallend, het halve veld stond vol mensen die het hele concert lang aan het filmen waren - zouden ze thuis pas zien waar ze geweest zijn? Voordeel is dat je mee kunt kijken, zij het met matig geluid en natuurlijk lang niet zo verpletterend als live. Zoals hier.
 

Geen opmerkingen: