Het jaarlijkse probleem dient zich weer aan: wat geef je iemand die alles al heeft, niks nodig heeft, geen hebberd is en in het uitzonderlijke geval dat ie iets echt wil/moet hebben, het onmiddellijk zelf aanschaft? Ik val al jaren terug op het enige dat ie nooit voor zichzelf koopt: cognac. Maar dat wordt zo saai.
Een nieuwe computer valt buiten het budget. Hoewel: ik kreeg laatst een leuk briefje van Wehkamp, dat ik nog maar eens in de catalogus moest kijken, want ik mocht wel tot ƒ 8000,- bestellen, op krediet. Jaja. En dan ruim 20% kredietvergoeding betalen - ik dacht het niet.
Terug naar het cadeau: het enige dat hij onlangs noemde als iets dat hij wil gaan aanschaffen, weiger ik absoluut te kopen. Hij werkt in Den Haag, en loopt op weg naar zijn werkplek langs de Amerikaanse ambassade. Dùs (?) hij overweegt een gasmasker aan te schaffen. Dat iemand je na 15 jaar nog zo kan verbazen... In de goeie ouwe kraaktijd had je genoeg aan een Palestinasjaal en een citroen, maar P. begint dan een verhaal over Sarin en miltvuur en die 'Arabische types' die in Duitsland probeerden sproeivliegtuigjes te kopen.
Een eng scenario.
De risico's van miltvuur als bio-wapen schijnen nogal mee te vallen.
Biologische oorlogsvoering is al heel oud, getuige deze site.
Toch eens kijken of de legerdump geen cadeaubonnen heeft?
Overigens zijn gasmaskers online te koop; Belgische voor €10, Duitse voor €15. (Site is niet erg snel!)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten