Computerstoring; stroomstoring; seinstoring; wisselstoring; verzakking; reparatie waardoor afsluiting nodig; noodrem; boom eraf gereden; zieke die opgehaald moet worden; noodrem; vertraging; verzakking weer terug; storing... Toch reed alles redelijk door. Druk maar lekker werken.
En dan kom je thuis, is het flink warm, en ga je samen de tuin te lijf. Vriendje gaat met maaier tekeer op het veel te lange gras dat zich steeds om de maaier wikkelt, ik ruk meters brandnetel uit de grond (heb nu roodgestippelde armen en rode vlekken in mijn gezicht). Vriendje vloekt, druipend van het zweet dat dat %$#-gras veel te lang is, ik hak met een mes verbeten in op woekerwilg, woekerclematis, woekerroos. Veel krassen, vlekken, zweetdruppels, blaren, uithijgen in de schaduw, gooien met een schroevendraaier, tieren en schelden. Ik hoop dat mijn zeer gelovige buurvrouw niet teveel gehoord heeft.
De biobak puilt uit, het pak koeken dat ik met blijkbaar vooruitziende blik had aangeschaft (ben niet zo'n koekliefhebber) is op, de tuin is uhm... Laten we zeggen dat het gras lager is (hoewel plukkerig, en hier en daar nog steeds erg hoog, waar vriendje er echt niet door kwam met de maaier - maar hij heeft de heggenschaar hier achter gelaten), het pad achter de tuin is vrij, de roos is zodanig opgebonden dat ie geen mensen meer kan vangen (tot een lolbroek de touwen sloopt), de brandnetels aan andere buurvrouws kant zijn weg.