Half acht, uitgeslapen wakker, door kunnen slapen (liggend!!) zonder al te veel gerochel, geen koorts meer: vooruitgang!
Braaf alle pillen en pufjes naar binnen gewerkt, tas gepakt, jas aan, op de fiets naar de winkel. Die is een kilometer verderop en ik heb langzaam gefietst. Voor de winkel fiets gestald en een tijdje op adem gekomen, tot het hijgen en trillen wat minder was. Belachelijk dat dat dan ineens zo'n inspanning is.
Sjoksjok door de winkel, appels, brood, kaas, drop, en luxe: een kant-en-klaarmaaltijd en een fles cola.
Terugfietsen, met wind tegen. Eenmaal bij huis beland fiets neergezet en ineengezegen op de deurmat, werkelijk stikkend en kotsend met leeglopende neus en tranende ogen en ongetwijfeld pimpelpaars aangelopen. Toen de zwarte vlekken weggetrokken waren fiets weggezet, naar binnen, spullen in de kast en koelkast gemikt, en zzzzzzzz, drie uur geslapen.
Nou ja, gisteren was ik niet eens halverwege de winkel gekomen denk ik, want toen was ik al op na een rondje door de tuin. Dus ik kom er wel, maar het gaat me natuurlijk veel te langzaam.