Het is weer Tijd. Vanmiddag weer die (waanzinnig prijzige) ontwormingspillen aangeschaft. Bij Tom lukt dat wel, die pak je stevig beet, dan gaat hij luidkeels blèren en hop, pil naar binnen, hapje er achter aan, slik slik slik, loslaten, klaar.
Tijger is een ander verhaal. Ze is nu wel zover dat ze het toelaat als je haar oppakt en beethoudt - niet te lang, maar ze heeft inmiddels wel door dat ik haar heus weer snel loslaat. Alleen: zodra je met een pil aankomt, gaat dat bekkie op slot. Je mag de pil, of in Tijgers geval de halve pil, verpulveren en door iets lekkers roeren. Maar de ervaring leert dat ze zelfs tonijn dan laat staan. Dus het is toch echt dwingen tot slikken. Met maar twee armen kat die dan doorheeft dat er iets dreigt te gebeuren dat ze Niet Wil, in bedwang houden. Tegelijkertijd bekkie opendwingen, pil erin, zorgen dat je niet gebeten wordt intussen, bekkie dicht, slikreflex opwekken, daarna kat loslaten en snel alsnog iets lekkers serveren zodat je zeker weet dat de pil weggewerkt is.
Als het misgaat, zal het hier even stil zijn, tot mijn vingers genezen zijn...