Ik weet nooit of ik moet lachen, medelijden moet hebben of bozig moet worden. Ik fiets door de duinen, en hé! Paars! Dan stap ik af om te kijken. Ik zit op m'n hurken bij een heel veldje orchideeën, en er komt een groep fietsers voorbij. Een man vertelt op gezaghebbende toon iets over helm, en ogen openhouden en zo mooi. En met al zijn 'de natuur is zo mooi' ziet hij helemaal niets van die orchissen. Ik ben niet erg thuis in deze soort, maar ik vermoed zomaar dat het de gevlekte orchis is, Dactylorhiza maculata.