Tijger zit op de vensterbank. Tom ligt opgerold te slapen in de varenbak onderaan de andere kant van de vensterbank.
Ineens verstrakt Tijger, en gaat er vandoor. Aan de rand van de tuin bevindt zich een allerliefst uitziend zwartwit poezebeest, dat met grote ogen naar Tijger kijkt. Tijger springt stoer op een tafeltje zodat ze zeer boven de indringerpoes uittorent, en produceert een angstaanjagend gejammer. Poes kijkt alsof ze er niets van begrijpt, maar dat kan ook aan haar grote ogen liggen.
Door Tijgers gebrul wordt Tom wakker. Die rekt zich eens uit, kijkt eens rond, en stiefelt op het probleem af. Nog meer gebrul, en Tom kan harder dan Tijger.
Met de steun van Tom durft Tijger ineens extra stoer te doen, en ze springt van de tafel af, zowat bovenop de poes. Poes zoeft weg, Tijger poetst een pootje, Tom kijkt nog eens rond, loopt terug naar de varenbak, rolt zich weer op en slaapt verder.