Soms heb ik ineens zó'n zin om iemand keihard voor zijn kop te slaan. Of om iemand compleet stijf te schelden. Meestal overvalt dat gevoel me in de supermarkt op zaterdag. Ik raak dan overprikkeld, loop nerveus op mijn briefje te kijken (want ik ben dan ook niet in staat om meer dan drie dingen tegelijk te onthouden), erger me aan die man die in de weg loopt, dat mens dat haar kar midden in het gangpad zet, die klojo die in het smalste pad een tien minuten durende discussiepoging doet met een krijsende dochter waar alleen nog maar uitkomt:'Chocolaaahahhaaahaaadevlaaaaahaaaa!!!' met veel tranen en snot, en degene die me dan waarschijnlijk volkomen per ongeluk aanrijdt met haar karretje krijgt alles voor haar kiezen. Ik heb op die momenten ook sterk de neiging me nog breder te maken dan ik ben en gewoon dóór te lopen, intussen als een botsautootje karretjes alle kanten op kaatsend. Wie commentaar heeft, heeft gelijk een probleem, ik kan de meeste mensen verbaal heel aardig, of eigenlijk onaardig, aan.
Daarom is het misschien maar goed dat ik nu twee van de vier weekenden moet werken. Het wordt een stuk rustiger in de supermarkten bij mij in de buurt. Alhoewel - tot nu toe ging ik op een rustig moment, als alle driekarretjestegelijk- en autoladingenvolmensen al weg zijn. Nu kan ik mijn moment niet meer kiezen en moet ik boodschappen doen vóór (in de drukste tijd) of na (dus moe) mijn werk.
Mmm. Maar afwachten hoe het uitpakt.