Ik heb een vermoeden dat ik niet erg lang online ga blijven.
Hele dag goed weer, net onder de wolken naar de super gefietst, eenmaal weer thuis: steeds donkerder, steeds rommeliger. Het flitst nog niet, maar het regent al wel. Volgens mij gaat het straks nog veel harder knallen. Overal zie je lampen aangaan. De mensen die dachten: we gaan straks wel de deur uit hebben nu spijt.
Ik kan niet ontdekken of het onweer zich aan het opbouwen is of dat we hier onder een randje van een heftige bui zitten. Aan de spanning in de lucht te voelen, de doodse stilte van de vogels en de druk op mijn oren vrees ik voor het eerste.