De zwarte poes heeft iets ontdekt: als ie onder de tafel ligt, op een zwart ding dat daar ook ligt, is ie bijna onzichtbaar. Dat bevalt 'm blijkbaar goed. Af en toe doet ie z'n ogen open en dan zie ik hem - een zwarte amorfe massa van kat en zwarte ondergrond, met van die felgeelgroene oogjes. Hij ziet zo meer dan wanneer ie achter m'n LP's verstopt zit, en aangezien zijn zus graag op de bank ligt, zit hij daar ook veilig. Want zuslief kan behoorlijk uithalen als ze denkt dat ik iets lekkers heb en zij niks krijgt. Ze lijkt erg bang iets mis te lopen, en blijkbaar ziet ze dat bevestigd als ze niks krijgt (omdat er gewoon niks te halen viel behalve een aai).