We aten iets met kip vanavond. Met natuurlijk vier ogen strak op ons gericht, gecombineerd met een zeer hoge bek-aflik-frequentie. Eerst hielden we ze zoet met erwtjes, later kregen ze een stukje kip.
Zodra we klaar waren met eten, stoven beide katten naar buiten - als het eten op is, zijn we een stuk minder interessant.
Toen ik achter de computer kroop, borden nog op tafel, kwam kater weer binnen sluipen. Drie seconden later deed ik moeite om mijn lachen in te houden en ook om net te doen alsof ik dat 'likliklik'niet hoorde.
Ik hoef geen afwasmachine. Ik heb er al twee.