Fietsen in een klein straatje, auto een eindje achter je. Zo'n beetje op de verkeersdrempel van de fiets springen, je half bewust van de gebaren van de automobilist, die aanstalten maakt om om je heen te rijden. Zelf ook druk gebaren, de automobilist weet nu zeker dat je gek bent en acht het wijzer om te stoppen.
Eenmaal gevangen laat je de pad aan de automobilist zien, die ineens breed begint te glimlachen en een duim opsteekt. Pad naar de overkant gebracht, weer op de fiets geklommen, en verder naar huis.
Dat is in elk geval 1 pletbeest minder - die straat is al redelijk besmeurd met paddenlijken.