Het is 19 graden, het raam staat open. En het licht is aan, want het is erg donker. Elke keer als er een hoosbui losbarst rent Tijger luid mauwend naar binnen, met zo'n blik van: 'Dit kán toch niet zomaar?!' De wind bevalt ook maar matig geloof ik :-)
Ik ben blij dat ik niet naar de winkel hoef te fietsen. Alle grassen zwiepen in de wind, de bloeiende lis ziet er prachtig uit met al die druppels, maar het is me net even te nat om naar buiten te gaan voor een foto - misschien morgen.
De buurtkids spelen voor de deur, toch handig dat er een overdekt stukje uit de wind is. Ze spelen bloemenwinkel met stukken takken die afgerukt op straat liggen.