Balkenende serveert 'armen'

LEEUWARDEN - Premier Jan-Peter Balkenende serveerde dinsdag als een professionele ober het avondeten aan minderbedeelden in de samenleving. Zijn bezoek aan het VanHarte restaurant in Leeuwarden riep echter gemengde gevoelens op. "Zonder hem zaten we hier niet", aldus minima Joke Siksma.
De stichting VanHarte heeft sinds vorig jaar negen restaurants in heel Nederland geopend voor minima en mensen die geen sociale contacten hebben. De restaurants maken gebruik van leegstaande keukens in onder meer bejaardenhuizen. Eén betaalde kracht en enkele vrijwilligers koken daar een paar keer per week eten.
Balkenende mocht dinsdag helpen met koken en het serveren van de maaltijden. "Ik vind dit hartstikke leuk", aldus de schortdragende premier. "Iedereen is hier welkom en het is gezellig, dat is belangrijk."
Onder de 'eters' was niet iedereen even enthousiast over Balkenendes bezoek. "Ik eet liever thuis mijn eigen voedsel", zegt Siksma. "Mensen zonder uitkering hebben geen vrienden meer."
Er wordt wel elke keer geld gevraagd voor Afrika, maar niet voor deze mensen, aldus stagiair Jefta Bos van regionaal opleidingscentrum Friesland College. Ook de Leeuwarder wethouder Marco Florijn (PvdA) herkende die dubbelheid. Hij eet één keer per maand mee om te horen wat er onder de mensen leeft en uitleg te geven over sociale voorzieningen.
"Het is net als met de voedselbanken, mooi dat ze er zijn, maar ook jammer dat het zo moet." De bejaarde Tetje Hoekstra heeft geen kritiek op de premier. Dat Balkenende eten voor haar serveert, vindt ze ook weinig interessant. "Ik kom hier voor de gezelligheid, en het eten smaakt nu net zoals altijd, heerlijk!."
Onvermijdelijk kreeg de premier in de Friese hoofdstad ook een vraag in de regionale taal voor de voeten geworpen: "Hoe giet it mei jo bern?" "Met mijn been gaat het goed", antwoordde Balkenende tot grote hilariteit. Toen hij doorhad dat hem werd gevraagd hoe het met zijn kinderen ging, gaf Balkenende een uitgebreide beschrijving van het leven van zijn dochter, voor velen het hoogtepunt van de dag.
(Bron)

Niet helemaal vergelijkbaar, maar toch: ik had een uitkering en die was laag. Waardoor ik plots wel ontdekte dat ik veel meer vrienden had dan ik dacht. Ik kan nog in tranen raken als ik het voor mezelf opsom, zelfs als ik het beperk tot alle materiële dingen. Van concertkaartjes tot een grasmaaier, van een kerstpakket tot dieetvoer voor de kat, van een bank tot computeronderdelen - en dan doe ik veel mensen onrecht. Ik heb zo verschrikkelijk veel spullen gekregen, die het makkelijker maakten om dóór te gaan, die me opvrolijkten als ik het even niet meer zag. Die me weer moed gaven, los van de praktische kanten.
Dank je wel vrienden! Ik denk niet dat jullie weten hoe belangrijk jullie steun voor me was - ik kan het wel zeggen, maar dan nog...