'Soms spionage in Nederland'

DEN HAAG - Buitenlandse inlichtingendiensten spioneren soms in Nederland. Daarbij kan het gaan om politieke, wetenschappelijke en industriële spionage, maar ook om "ongewenste beïnvloeding'' van allochtonen. Dat zei minister Johan Remkes (Binnenlandse Zaken) donderdag in een overleg met de Tweede Kamer. Hij wilde in het openbaar niet zeggen om welke landen het gaat.
Als er buitenlandse diensten in ons land actief zijn zonder dat dat gebeurt onder de vlag van de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD), wordt actie ondernomen. "Dat gebeurt zo af en toe", zei Remkes. Als spionage aan de orde is, volgen "indringende gesprekken en maatregelen".
Het hoofd van de AIVD, Sybrand van Hulst, zei eind april vorig jaar dat Iran in 2005 in Nederland heeft geprobeerd in het geheim kennis te bemachtigen over massavernietigingswapens.
Al eerder wees de AIVD op de toegenomen dreiging van spionage, die zich vooral richt op de overheid, bedrijven en universiteiten. De AIVD heeft een geactualiseerde brochure uitgegeven om de instellingen te waarschuwen voor mogelijke spionageactiviteiten, maar grijpt soms ook actief in, aldus Remkes.
Kamerleden wilden weten of Nederlandse inlichtingendiensten ook wel eens spioneren in het buitenland, of de samenwerking met buitenlandse diensten is verbroken nadat de spionage was ontdekt en wat politieke spionage precies inhoudt.
Remkes wil dergelijke vragen alleen beantwoorden in de Kamercommissie voor de inlichtingen- en veiligheidsdiensten, waarin vertrouwelijke informatie wordt gedeeld.
De bewindsman constateerde verder met zorg dat enkele plaatselijke, zelfstandige 'jihadistische netwerken' in ons land zich de laatste tijd wat meer internationaal aan het oriënteren zijn. Ze komen, onder meer via internet, in contact met ervaren radicale moslims in het buitenland.
Remkes wees er ook op dat zogeheten salafistische centra steeds meer invloed krijgen, ook in niet-salafistische moskeeën. Het salafisme is een radicale stroming die terug wil naar de 'zuivere' islam. Aanhangers ervan verkondigen een antiwesterse en antidemocratische boodschap.
Ze blijven echter meestal binnen de wet, waardoor het niet mogelijk is hen strafrechtelijk aan te pakken. Bestuursleden van moskeeën en radicale imams worden wel aangesproken.
(Bron)