Domoor Tom moest en zou vanmiddag om een uur of drie naar buiten, bij -1. Alleen: hij kwam niet terug. En het werd niet warmer. In de zon uit de wind zat ie misschien wel beschut, maar toch.
Om half acht (na talloze malen roepen zonder resultaat) kwam meneer toch maar eens aansloffen.
Beide katten op een zakje natvoer getrakteerd, en net als de vorige keer werd dat dankbaar opgevroten, waarna Tijger lekker ging liggen uitbuiken en Tom de boel weer hartstochtelijk uitkotste - op het kleed deze keer, niet in de gang. Het beest kauwt niet, en dat gaat soms dus niet goed, misschien ook doordat ie het koud gehad had?
Net wilde ie weer naar buiten, -3, maar het was duidelijk: hij Moest. Op hoop van zegen dan maar.
En -3 is kennelijk toch minder comfortabel: na een half uur stond ie netjes aan het raam te krabben.