Waarom gaat het nou altijd zo?
Mijn eerste afspraak rond het aanvragen van een WW-uitkering had ik op 12 februari. Op 24 februari moest ik terugkomen met alle papierhandel.
Het zou 8 weken kunnen duren, dus ik wachtte braaf af.
31 maart gebeld omdat ik een briefje kreeg dat ik geen voorschot kon krijgen want ik zou geen recht hebben op een uitkering - ik had niet genoeg dagen gewerkt.
Dat bleek een foutje te zijn, en iets later, toen mijn dossier weer was opgespoord want kwijt, was het allemaal rond. Op de uiteindelijke
beslissing na dan, want de werkgeversverklaring was nog niet binnen.
GAK zou mijn ex-werkgever schrijven dat die verklaring snel opgestuurd moest worden.
Ik kreeg een voorschot van 317 euro, en ik wachtte zoet verder.
Vorige week gebeld - nee, alles in orde, donderdag of vrijdag zou ik de brief met de berekening etc. ontvangen.
Donderdag: geen brief.
Vrijdag: geen brief.
Zaterdag: geen brief.
Maandag: geen brief.
Dinsdag: geen brief.
Weer bellen. Het scheelt dat ik het nummer inmiddels uit mijn hoofd ken. Ik was dan ook niet verbaasd dat vandaag, 6 mei, opgewekt twee keer het bandje voorbij kwam dat het CWI op koninginnedag gesloten zou zijn, voordat ik in de wacht gezet werd.
Wat blijkt: alles is in orde. Op een klein puntje na: de werkgeversverklaring is nog niet binnen.
Ik weet dat ex-werkgever flink gesneden heeft in het personeel, en dat de naam van die ex-werkgever bijna synoniem is met vertraging. Maar ze doen nu al 12 weken over het invullen en opsturen van die verklaring.
Ik heb vanavond een fax gestuurd, daar ga ik morgen achteraan bellen.
Ik heb wat spaargeld, dus ik houd het wel een tijdje vol. Maar als je geen reserve hebt, dan komt na twee maanden werkloosheid zonder inkomen de grens wel in zicht. Van dat voorschot kan ik m'n huur niet eens betalen. Stel je voor zeg, is de beslissing over die uitkering eindelijk genomen, krijg je nog niks omdat je inmiddels geen huis en dus geen postadres meer hebt.

Wat me nou naast de kwaadheid bezighoudt: hoe kan het nou dat dit soort dingen mij steeds overkomt? Alles wat met instanties te maken heeft, loopt hobbelig - dingen raken kwijt, vergissingen worden gemaakt en verkeerd rechtgezet, degene die over mijn zaak gaat zit ziek thuis met alle spullen - dat soort dingen.
Hebben andere mensen dat nou ook zo vaak?