Israël gebruikte mogelijk munitie met uranium in Libanon

LONDEN - Het Israëlische leger heeft bij de strijd in Libanon in juli en augustus mogelijk munitie met uranium gebruikt. Wetenschappers die grond uit bomkraters in Libanon hebben onderzocht, hebben een hoog stralingsniveau aangetroffen in het materiaal. Dat meldde de Britse krant The Independent zaterdag.
De grondmonsters zijn genomen in Khiam en at-Tiri, plaatsen die tijdens de ruim vier weken durende strijd door het Israëlische leger zijn gebombardeerd. Bij onderzoek in een Brits laboratorium in Oxfordshire is de verhoogde straling gemeten, aldus een Britse stralingsdeskundige Chris Bellamy van het European Committee on Radiation Risk (ECRR).
Het Britse Ministerie van Defensie heeft de concentratie van uraniumisotopen in de monsters bevestigd, meldde The Independent.
Een foto van de explosie van een Israëlische bom die in juli op Khiam werd gegooid toont grote wolken van zwarte rook, die mogelijk het gevolg van brandend uranium is. De krant heeft de foto op de voorpagina afgedrukt.
De directeur van de afdeling Azië en het Midden-Oosten van de VN-milieuorganisatie UNEP zegt dat zijn organisatie de mediaberichten niet kan bevestigen. "Als uranium is gebruikt, zullen we het vinden en zullen we het bekendmaken. We kunnen momenteel niets bevestigen maar zullen wachten op de resultaten", citeerde de Israëlische krant Haaretz Boutros al-Harb. Half december komt UNEP met een rapport over de milieueffecten van de oorlog.
De Israëlische aanvallen tegen Hezbollah in Libanon kostten aan bijna 1300 mensen het leven en er vielen ruim 4000 gewonden. De meeste slachtoffers waren burgers.
Een Israëlische minister zei onlangs dat zijn land in de strijd tegen Hezbollah fosforgranaten als wapen heeft gebruikt. Het leger had altijd beweerd witte fosfor te gebruiken om doelen te markeren.
Witte fosfor is een giftig middel dat vreselijke brandwonden veroorzaakt, en ook organen als lever, longen en hart kan aantasten.
(Bron)

Steeds hetzelfde: beledigd reageren op vaststellingen, 'dat doen we niet!', later: 'ja, dat doen we wel, maar alleen tegen militairen/voor onderzoek/vul maar in', en nog later blijkt de oorspronkelijke vaststelling dus gewoon te kloppen.