Doorgaans snap ik gebruiksaanwijzingen prima. Of ik er ook iets mee kan is een tweede.
Ik heb een mobiel. Dat is de tweede fysieke foon, aangeschaft nadat de batterij in de eerste echt doodging.
Een prettig ding, groot en robuust, dus hij kon vrolijk in het binnenvak van m'n rugzak zwerven zonder schade. Hij kon bellen, noodgedwongen ontdekte ik het sms'en, en hij doet het nog prima. Sterker nog: het folietje dat ik altijd over het venstertje heb laten zitten, zit er nog keurig op, met slechts één klein hoekje dat los begint te komen.
Desondanks schafte ik een nieuwe aan. Want bij die oude heb ik een prepaiddeal met TeleTwee. Weinig klachten over, totdat... Ik waardeerde weer eens op met 10 euro, zoals elk jaar (wat inderdaad veel zegt over mijn mobiele belgedrag). TeleTwee schreef het bedrag tweemaal af. Ik belde, mailde, en uiteindelijk kreeg ik via een chat met een klantenservicemedewerker de garantie dat die 10 euro zou worden teruggestort.
U raadt het al: dat gebeurde niet.
Over naar een andere provider dan? Nieuw simkaartje erin? Ik krijg het apparaatje niet meer open. Nieuwe foon, 25 euro, waarbij je dan nog beltegoed krijgt. Weer een model dat al uit de verkoop is maar dat bij de Appie nog in de aanbieding is. En zelfs dit simpele model kan al meer dan m'n oude: er zit zowaar een radio-ontvangertje in. En ik ben nieuwsverslaafd...
Vooruit dan maar.
Vanmiddag kwam ie. Naar gekeken, oef, nog kleiner dan m'n ouwe, terwijl ie her en der omschreven werd als 'groot' (ik krijg de rillingen van die ienieminifoontjes, die kan ik volgens mij nauwelijks terugvinden in m'n rugzak).
Lekker laten liggen. Na een tijdje batterij en kaart geplaatst. Opladen. Weer even genegeerd. Juiste ringtone uitgezocht, foon geactiveerd.
En nu moet ik nummers gaan programmeren en heb ik weer heel dringend iets anders te doen. Ik moet nog even bedenken wat ;-)