woensdag, april 24, 2002

Lieve schooljeugd en anderen die zich aangesproken voelen,

Hierbij een verzoek. Als je bij een spoorwegovergang staat te wachten omdat de bomen dicht zijn, zou je dan alsjeblieft gewoon eens, om het uit te proberen, willen kijken hoe het is om ook daadwerkelijk achter die bomen te blijven staan? Meestal is er best een reden voor, voor die dichte bomen. Meestal is die reden groot, geel met blauw, en heeft ie een remweg van een paar honderd meter. En waar een auto het stuur kan omgooien in een poging om iemand te ontwijken, kan een trein dat niet. Afgelopen maandag kwam een jongen in Hilversum daar achter. Vandaag waren er een aantal mensen die er op het nippertje niet achter kwamen. Vandaag ontdekte ik dat mijn hart flink wat stress aankan. Vandaag was ik weer blij dat ik geen machinist ben.

Geen opmerkingen: