vrijdag, november 29, 2002

Vriendje heeft me tegen twaalf uur nog gebeld. Toen was ik normaal, zij het erg duf. Ik ben dat gesprek totaal vergeten.
Toen ik om twee uur wakker werd, wist ik het gelijk: stuip gehad. Ik heb me, geheel kapot, omgedraaid en ben weer gaan slapen. Om vijf uur was ik weer een beetje bij. Inmiddels gedoucht, bed verschoond, mond gespoeld, paarsrode tong bewonderd en gevraagd of vriendje vla wil meenemen.
Ik vermoed dat ik twee aanvallen heb gehad - veel meer spierpijn dan anders, tong op meerdere plekken stuk, en o zo moe. Als ik door het huis schuifel, moet ik me vasthouden, anders val ik om.
Nou ja, morgen voel ik me beter, alleen zal mijn tong dan meer pijn doen, die is nu nog wat verdoofd.

Geen opmerkingen: