Het winterkoninkje. Ik zie 'm regelmatig in de tuin, maar ik hoor 'm vooral veel: zingend, schetterend, tsjirpend, rommelend in de planten.
Vandaag hoorde ik 'm steeds roepen, en ik ging maar eens kijken. Hij zoefde heen en weer over de rand van de schutting, dook weg, kwam weer tevoorschijn - met een verdroogd grasje. Daarmee dook ie in een struik, waarna ie als een soort kurkje weer tevoorschijn schoot, al roepend. En weg was ie weer, om na een tijdje scharrelen weer op de schutting te landen - wéér met een grasje.
Hm. Ik weet dat ze het hele jaar door graag in een nest zitten, maar of het handig is een nest te bouwen in een struik boven een plekje waar de katten graag zitten? Winterkoninkjes zijn wel heel fel, en erg snel. Dus we hopen er maar het beste van.