'Sint en kerst bezorgen weinig vreugd in speelgoedfabriek'

DEN HAAG - Consumenten en winkeliers moeten in het geweer komen tegen de schrijnende arbeidsomstandigheden in Chinese speelgoedfabrieken. Dat kunnen klanten en winkels doen door alleen producten te kopen en verkopen die op een menswaardige manier zijn gemaakt. Met het oog op de komende kerstdagen en de intocht van sinterklaas doet de Consumentenbond deze oproep in de vrijdag verschenen Consumentengids.
Het meeste speelgoed dat in Nederland wordt verkocht, komt volgens de bond uit China. De belangenorganisatie schrijft echter: "Aan Sinterklaas en kerst beleven Chinese werknemers weinig vreugd." Werkdagen van twaalf tot vijftien uur zijn voor hen geen uitzondering.
Dat blijkt uit een onderzoek van Europese consumentenorganisaties bij zes speelgoedmerken met fabrieken in China: Bandai (Power Rangers), Disney (pluche speelgoed), Hasbro (Action Man), Lego (Clikits), Mattel (Barbie) en MGA Entertainment (Bratz Doll). Bij twee productielocaties, die van Bandai en Lego, waren de consumentenorganisaties welkom voor een bezoek. Bij de overige vier fabrieken werden gesprekken met werknemers buiten de poorten gevoerd.
Lego was de enige fabriek waarbij het aantal gewerkte uren binnen aanvaardbare grenzen bleef, maar heeft daardoor wel juist moeite personeel te vinden. De normale verdiensten van de Chinese werknemers is namelijk zo laag, dat 'vrijwillig' overwerk de enige manier is om het hoofd boven water te houden.
Naast de enorme werkdruk en structureel overwerk, bleek ook veel mis met de veiligheid. Zo loopt het personeel op verf- en persafdelingen (waar speelgoed in vorm wordt geperst) risico's op vergiftigingen en gehoorbeschadigingen. Verder constateerden de consumentenorganisaties dat sommige fabrieken buitenproportionele straffen hanteren voor het te laat komen. Bij één minuut te laat, wordt bijvoorbeeld twee uur loon ingehouden en één dag afwezig betekent drie dagen salaris inleveren.
Het leeuwendeel van de Chinese werknemers bestaat uit jonge vrouwen tussen de 18 en 30 jaar, die minder 'lastig' zouden zijn dan mannen. Veelal komen de werkneemsters van ver, waardoor ze gedwongen zijn dure en slechte huisvesting van de fabriek te accepteren. Zij krijgen vaak ook zo slecht betaald, dat ze vervolgens schulden opbouwen bij de fabriekseigenaar en vast komen te zitten.
(Bron)