Donner pleit voor levenslange leerplicht

UTRECHT - Om de gevolgen van de vergrijzing op te vangen en mensen langer aan het werk te houden, moeten we eigenlijk toe naar een leerplicht tot je 65e, of een levenslange leerplicht.
Dat stelde minister Piet Hein Donner (Sociale Zaken) donderdag bij de jaarlijkse Netspar-bijeenkomst over pensioenen in Utrecht.
De CDA-bewindsman waarschuwde dat we in Nederland steeds meer in een sprookje leven, omdat we gemiddeld met 61 jaar stoppen met werken.
Terwijl we ons dat vroegpensioen steeds minder kunnen permitteren, wegens het toenemende personeelstekort en de belasting van de jongeren die wel werken.
Volgens de minister dreigen we "met recht een avondland" te worden, terwijl de wereld om ons heen ingrijpend verandert. Eerder pleitte hij al voor een soepeler ontslagrecht, omdat werkgevers hun vaste arbeidskrachten steeds vaker vervangen door flexwerkers met tijdelijke contracten.
Het feit dat er minder jongeren zijn, betekent volgens Donner juist dat werkgevers langer met hun personeel moeten doen. Dat vergt een cultuuromslag, zodat mensen niet meer standaard vanaf hun 60e te horen krijgen: Wanneer stop je met werken?
Daarbij is een andere benadering van onderwijs nodig, waarbij continu geïnvesteerd wordt in werknemers, ongeacht hun leeftijd.
Het effect van het verhogen van de AOW-leeftijd naar 67 jaar, zoals de OESO eerder op de dag voorstelde, noemt de minister slechts marginaal.
Vooral omdat nog maar 21 procent van de mensen van 60 tot 65 jaar aan het werk is. Als dit niet verandert is tegen 2030 meer dan de helft van de bevolking, mede dankzij vroegpensioen, gestopt met werken.
Donner constateerde dat we nog steeds bezig zijn "het sprookje te rekken". "Ik gun iedereen een onbezorgde oude dag. Ik zie ook steeds meer leeftijdsgenoten daarmee beginnen."
"Ik gun het ze van harte. Men was er voor verzekerd, er is voor betaald en daar worden nu de revenuen van geplukt. De Vakantiebeurzen worden overspoeld."
Maar de politicus wees erop dat de levensverwachting zo is toegenomen en de periode dat we aan het werk zijn zo is ingekort, dat we in minder dan de helft van ons leven een inkomen hopen te verdienen voor de rest van ons leven.
Donner: "Het fundamentele verschil tussen begin vorige eeuw en deze eeuw is dat honderd jaar geleden onze voorouders zwoegden om hun kinderen een betere toekomst te bieden, want anders zou het niet beter gaan.
Vijftig jaren geleden zwoegden onze ouders om het zelf beter te krijgen, want hun kinderen zou het beter gaan. Nu zwoegen we om onze kinderen een gelijke toekomst te bieden, want anders zal het slechter gaan. Dat is de vooruitgang van een eeuw."
(Bron)

En wie zal dat betalen?