Fietsenmaker gebeld, ik begon met uitleg: 'Trapper is afgebroken, heeft u tijd...'. Ik werd bars onderbroken: 'Trapper, trapper, jaja, wat bedoel je daarmee, de crank, het pedaal, ik weet niks'. Ik wilde nog zeggen: 'Zeg ik crank?', maar ik sputterde braaf: 'Het pedáál ja'.
Nou, ik kon langs komen, wel snel want nú had ie tijd en wie weet hoe dat straks zou zijn.
Just my luck: er trok net een flink front over en het hoosde. Dus m'n waterdichte jas aan die ook erg warm is, terwijl het buiten al zo benauwd was en beslist niet koud, en ik van denken aan wandelen al ga zweten.
Ik deed er een kwartier over, met meerkoetkijkpauze (er zijn nog maar 2 van de 5 jongen over...), dus eigenlijk loop ik tegenwoordig een gemiddelde snelheid, dat was een flinke opsteker.
Fietsenmaker nam de fiets in ontvangst en meldde dat ik 'm over een half uur kon ophalen. Tijd dus om de koffie te testen van de Italiaanse lunchroom.
Ik ging buiten zitten, kreeg later gezelschap van een van de Italianen, en toen ik braaf m'n kopje naar binnen bracht en m'n portemonnee trok, werd ik weggewuifd. Overigens vond ik de koffie geen aanrader.
Door naar de kledingzaak om sokken te kopen. Een driepak zwarte sokken voor 5,95 (ze zitten top, ze blijven ook goed passen na wassen, echt fijne sokken), en helaas was er nog maar een dus dan maar een driepak blauwe sokken erbij. Bij de kassa zag ik plots dat die blauwe 1 euro goedkoper waren. De kassajuf scande de blauwe twee keer (dan snap ik ook dat die zwarte niet aangevuld worden), en ik vond het wel best.
Bij de fietsenmaker bleek de reparatie 12,50 te kosten: 6,50 voor de pedalen en 6 euro arbeidsloon. Dat viel me erg mee, en vervolgens fietste ik helemaal happy weer naar huis.
De vriend over wie ik ongerust was is inmiddels opgenomen in het ziekenhuis en dus in goede handen, dat is ook een pak van mijn hart.
En de dag begon met het bezoek aan het arbeidsbureau, dat best meeviel en erg praktisch was omdat de adviseur zelf m'n gegevens door gaat sturen aan degene die over de vacatures binnen het arbeidsbureau gaat (die vacatures die steeds verschijnen en verdwijnen en wel/niet/wel/niet actueel zijn) en omdat ik tussendoor even kennis kon maken met de onafhankelijk arbeidsadviseur.
Overigens vond de adviseur ook dat ik zeker een WSW-indicatie kan aanvragen, zonder garantie, maar het zou het misschien makkelijker kunnen maken voor een werkgever om me aan te nemen. Met een indicatie kun je ook een persoonsgebonden budget aanvragen tot 31000 euro per jaar (!). Voor dat bedrag kan mijn huidige werkgever me bij wijze van spreken gratis in dienst nemen, maar dat is niet echt een optie.

En ik geloof dat ik nu even ga slapen ;-)