donderdag, februari 28, 2002

De maan is inderdaad erg fel. Daar sta je dan, bibberend in een druipende tuin, net na de bui. Wachtend op een gaatje in de bewolking. Intussen wennen je ogen aan het donker, en als de maan dan door de jagende bewolking heenprikt, word je half verblind. Een spotje met knalwit licht, ik kan het niet anders omschrijven.

Geen opmerkingen: