'Friso en Mabel wilden premier weren bij bruiloft'

Prins Friso en zijn echtgenote Mabel Wisse Smit waren absoluut tegen de aanwezigheid van premier Jan Peter Balkenende bij hun huwelijk. Dat beweert Kay van de Linde (41), voormalig spindoctor van Pim Fortuyn, in een interview in de Metro vandaag. Van de Linde, die zijn bronnen weigert prijs te geven, zegt dat koningin Beatrix de impasse gesust heeft. "Zij moet Balkenende tenslotte elke week zien."
De politiek adviseur die behalve Fortuyn verschillende Amerikaanse politici bijstond in hun campagnes noemt Mabel een topwijf. "Maar Balkenende heeft het zover laten komen dat ze nu bekend staat als een maffiabruidje. De aanval is doorgaans de beste verdediging. Mabel was alom gerespecteerd in met name het buitenland. Maar hij heeft Friso en Mabel eigenlijk laten vallen." Volgens Van de Linde was dit oud-premier Wim Kok niet overkomen.
In het interview gaat Van de Linde nader in op de rol van spindoctors in verkiezingscampagnes. De tijd met Fortuyn bij Leefbaar Nederland noemt hij 'het avontuur van zijn leven'. In de VS werkte hij zowel voor Republikeinse als Democratische kandidaten. "Dat zal ongetwijfeld niet gebruikelijk zijn in Nederland, maar dat moet dan maar veranderen. Kay van de Linde is een spindoctor en dus niet partijgebonden, nooit geweest ook. Iets wat men in Nederland nog wel eens wil vergeten." Van der Linde verbleef tussen 1983 en 2001 in Amerika. Hij werkte er onder meer voor Al Gore, Walter Mondale en in 1993 voor de latere burgemeester van New York, Rudy Giuliani. Die laatste campagne beschouwt hij als een hoogtepunt.
De man die zegt ooit door Hans Wiegel politiek ge?nteresseerd te zijn geraakt hekelt de manier waarop premier Balkenende zich presenteert. "Premier Balkenende probeert zichzelf neer te zetten als een staatsman. Ik ben bang dat dat niet werkt. Kijk naar de verkeerd ingestarte tape met het overlijden van koningin Juliana, dat is dodelijk. Een volstrekt gebrek aan regie, als je het mij vraagt." Van de Linde meent dat Balkenende zijn klungelige imago juist zou moeten benadrukken en koppelen aan het harde werken dat het premierschap met zich meebrengt. Daarmee zou hij sympathie kunnen wekken bij kiezer en journalist.
Ad Melkert wordt genoemd als het beste voorbeeld voor de noodzakelijkheid van spindoctors in de Nederlandse politiek. "Die man is twintig jaar bezig geweest om premier te worden. In ??n uur ging hij op zijn gezicht." Van de Linde refereert aan de voor Melkert rampzalig verlopen televisie-uitzending na de gemeenteraadsverkiezingen van 2002. E?n miljoen kijkers waren er getuige van dat de PvdA-lijsttrekker Pim Fortuyn, de grote overwinnaar in Rotterdam, niet wilde aankijken. "Melkert had Fortuyn gewoon moeten feliciteren. Pims zwakheid was zijn ijdelheid, daar had Melkert gebruik van moeten maken. Hij heeft zichzelf zeer ernstig in de vingers gesneden die nacht."
(Bron)