Ik heb een ouderwetse telefoon. Een Nokia 3310 waar ik heel tevreden mee ben, want ik gebruik 'm niet zo vaak, meer dan bellen en de tijd kijken doe ik er niet mee, ik hoef geen cam op m'n foon, en dit ding is nog van een formaat dat ik na enig zoeken kan vinden in m'n rugzak.
Hij moest weer eens opgeladen. Maar... Adapter in het stopcontact, prikkertje in de foon. Normaal zie je dan die blokjes stapelen, als teken dat ie oplaadt. Nu was het: BLIEP! KNIPPER! BLIEP! KNIPPER! Oh help, wat nu? Gewoon áán wilde ie niet. Was ie stuk? Zou ik, oh gruwel, aan een nieuwe moeten?
Na wat proberen en klooien bedacht ik dat de foon misschien helemáál leeg was en daarom niet meer aan ging. En dat ik maar eens moest kijken wat er gebeurde als ik dat BLIEP! KNIPPER! BLIEP! KNIPPER! even zou negeren.
Nu laadt ie zoet op. En ik veeg het zweet van mijn voorhoofd: ik hoef nog niet op zoek naar een nieuwe foon.