Stoofvlees. Dat maak ik altijd een beetje ad hoc, vaak begin ik met het idee dat het Indisch gaat worden, maar in de praktijk wil ik er dan groente-achtige dingen door en wordt het toch meer Fransig.
Uien bakken, knof erbij, veel knof, champignons, sucadelappen op kamertemperatuur in stukken snijden (MAAAAAUUUUUUUUUUUUUUUWWWWWWWWWW), bakken (MMMMMAAAAAAAAAAUWWWWWW!!!), tomaten erdoor, goed roeren, en dan hete vloeistof erbij - meestal water, kruiden, beetje bouillonpoeder, en als ik het in huis heb een flinke hoeveelheid rode wijn.
(Tijger zat niet-begrijpend te kijken: waarom moest ze nou wachten?)
Pruttelpruttelpruttel. Bij elke keer roeren stond Tijger strak - maar nee.
Een tijdje later hield ze het niet meer en sprong op het aanrecht. Ze weet dat het niet mag, er is nauwelijks plek voor haar, ik zat er notabene náást, maar ze moest en ze zou. Binnen driekwart seconde ("TIJGER!!!") wist ze weer dat dat niet slim was en sprong eraf. Waarna ze uitdrukkelijk met de kont naar me toe ging zitten snuiven: Beledigd. Erg Beledigd.
Na een tijdje even proeven (arme Tijger, ze werd bijna gek). Hm, beetje flauwig nog. Schepje sambal erbij. Potje pakken, dop eraf, even doorroeren, beetje sambal in de pan schuiven KWAK hele inhoud van het potje in de pan.
Ehm. Sja. Dat was niet de bedoeling. En zie maar eens rode drab uit rode drab te vissen, dat gaat niet. Deel van de sambal kunnen verwijderen, maar ja, wat dan - aardappels willen dan nog weleens uitkomst brengen, maar die had ik niet in huis.
Een vriendin tipte suiker, dus ik mikte er maar een bergje doorheen. Dat werkte goed - het bleef pittig, maar niet zodanig dat de tranen je in de ogen schoten.
Op het laatst twee paprika's in stukken erdoor, voor de kleur en nog wat beet. Nog heel even prutten, en toen werd het feest. De katten hebben braaf gekauwd op stukken vlees hoewel er weinig te kauwen viel, maar leg die het concept stoofvlees maar eens uit.
Morgen de andere helft wegwerken, ik vermoed dat de monsters dan ook graag komen helpen :-)