Dan maar de tuin in, met de knijpkat (!).
Zoek zoek, en onder de conifeer lag iets te slapen dat langzaam wakker werd, zich uitrekte en me daarna aankeek met zo'n Blik. Zo'n 'Wat een toeval, jij ook hier?'-blik. Waarna meneer fijn mee naar binnen liep om lekker te gaan eten en daarna op de bank - jawel - in slaap te vallen.
Ik ga nu proberen alle doemscenario's weer te laten varen.
Zo leuk, katten.