Na veel gedoe en gehannes liet ik me bekeren tot de mobiele telefoon. En het bleek typisch zo'n ding dat zichzelf onmisbaar maakt, want het is wel zo makkelijk om even te kunnen bellen dat er vertraging is bij het huiswaarts reizen, of dat het iets later wordt voor je aan die huisreis gaat beginnen.
Ik heb een fossiel model. Nee, niet zo'n ding zoals je ze nog wel eens ziet in films, toen we dachten: een mobiel toestel is een gewoon toestel dat je draagt. Maar laatst keek ik naar het telefoontje van mijn collega - die kan drie keer in mijn toestel. Tegenwoordig heb je een hip klein toestel, of een wat grotere met een schermpje waarop je ook echt iets ziet van de site die je mobiel bezoekt, of je bent een loser want je hebt een vrij groot toestel waarmee je alleen kunt bellen en SMS-en.
Vriendje was ook geen mobiel-fan, tot ie er een kocht. Vervolgens kocht ie er een voor mij, en kreeg er een van zijn werk, die kleiner en moderner is en o zo handig, want als de batterij van zijn horloge leeg is, kan ie op zijn telefoon kijken hoe laat het is.
Vroeger hàd je niet eens horloges op batterijen...