Studenten speuren naar dwalingen van rechters

AMSTERDAM - Mensen die menen dat ze ten onrechte zijn veroordeeld, kunnen voortaan terecht bij de juridische faculteit van de universiteit van Maastricht. De faculteit heeft een projectgroep Gerede Twijfel opgericht, die rechterlijke dwalingen gaat onderzoeken.
Het project, dat nieuw is voor Nederland, is opgezet naar Amerikaans voorbeeld waar juridische faculteiten spectaculaire resultaten hebben geboekt met het onderzoeken van omstreden veroordelingen. De projectgroep staat onder leiding van rechtspsycholoog Peter van Koppen en Han Israëls.
Veroordeelden, familieleden en advocaten kunnen zaken aanmelden. De projectgroep stelt wel voorwaarden. De 'dader' moet zijn veroordeeld tot een gevangenisstraf van minimaal vier jaar of een celstraf in combinatie met tbs. Bovendien moet de veroordeelde voor de rechter altijd hebben volgehouden dat hij onschuldig is.
De projectgroep moet zelf ook het idee hebben dat er mogelijk sprake is van een rechterlijke dwaling, aldus Van Koppen. 'We moeten het gevoel hebben dat er brood in zit.'
De discussie over rechterlijke dwalingen in Nederland is op gang gekomen na de 'twee van Putten' die vorig jaar werden vrijgesproken, nadat ze bijna zeven jaar hadden vastgezeten. Momenteel dient voor het Gerechtshof in Den Bosch de zaak tegen Ernest L. die op last van de Hoge Raad is heropend.
Het project kan een bijdrage leveren aan het opsporen van oorzaken van rechterlijke dwalingen en het rechtzetten daarvan, aldus Van Koppen. 'Dat past bij de maatschappelijke functie van een universiteit. Studenten kunnen er veel van leren. Sommigen hebben nog nooit een dossier ingezien.'
In de VS zijn de afgelopen jaren honderden gevangenen op vrije voeten gekomen, nadat hun onschuld was aangetoond, vaak door nieuwe DNA-testen. Van Koppen denkt dat het in Nederland zo'n vaart niet zal lopen. 'De VS heeft juryrechtspraak. Wij hebben professionele rechters. Bovendien speelt een rol dat ze in de VS bar slechte advocaten hebben. Het kan van alles worden. Van twee zaken waar we niks mee kunnen tot een stortvloed.'
(Bron)