Poes heeft zo haar eigen plekjes, kater heeft zo zijn eigen plekjes. Poes ligt op de bank, of op de leuning. Kater ligt in een doos, of onder tafel of eventueel op de bank.
Beide katten zijn gek op fleece. Dus: een goedkope fleecedeken op de kop getikt, in twee stukken geknipt, en een stuk in de doos (voor kater) en een stuk op de bank (voor poes).
Binnen tien seconden zat poes in de doos, die ze eerder nooit een blik waardig keurde. Na een uitgebreide trappelsessie op de deken, krulde ze zich op en ging slapen. Normaal kun je de keuken niet inlopen of ze gaat mee, maar mevrouw bleef lekker liggen. Toen we met borden op de bank zaten, gingen haar ogen open. Voor een stukje shoarmavlees doet ze gewoonlijk een moord, maar nee: ze bleef liggen. Pas toen we zwaaiden met een reepje vlees, kwam ze in beweging. En na het eten betrok ze de doos weer.
Kater zat gekwetst te kijken. Dat hielp niet. Hij sprong ernaast in de doos. Dat hielp niet. Hij ging naast de doos zitten hypnotiseren. Dat hielp ook niet.
Poes ligt heerlijk te slapen in de doos, kater is van ellende maar op de bank op de deken gaan liggen.
Ik voorzie een strijd.