Als kind had ik het al, ik weet wat het is en ik weet dat het geen kwaad kan, maar ik schrik er elke keer weer van: VES, ventriculaire extrasystole. Veel mensen hebben het bij schrik of spanning: waar je hart normaal klop... klop... klop... doet, is het dan ineens klop... klop............... KLOP.
Het lijkt een vertraging maar het is een versnelling als ik het goed begrepen heb, je hart trekt iets te vroeg samen, daardoor zit er nog weinig bloed in om weg te pompen, waardoor er logischerwijs bij de volgende slag extra veel bloed in zit en het hart iets harder moet samentrekken om te kunnen pompen.
Het voelt als een fladdertje in je borst, gecombineerd met het gevoel dat er iemand op je borst drukt.
Soms is het maar één keer, soms houdt het minutenlang aan, en vrijwel altijd als je in rust bent. Lekker je bed induiken, beetje heen en weer schurken tot je lekker ligt, en hop, daar gaan we weer.
De boel is lang geleden nagekeken, niks aan de hand. Het schijnt ook niet echt een oorzaak te hebben, tenminste, niet zoals bij andere hartritmestoornissen die behandeld moeten worden. Uiteraard wordt roken afgeraden, afvallen aangeraden, en bij sommige mensen blijkt het schrappen van koffie, kaas of alles met smaakversterkers gunstig te werken. Ik heb daar nooit effect van gemerkt.
Intussen is het sinds gistermiddag redelijk mis, soms maar 5 minuten, soms een uur, dan weer alles okee, en dan ineens weer drie keer achter elkaar en dan weer weg.
En ik wéét dus dat het niks is. Maar het blijft eng :-(