In een hoek van mijn tuin staat twee sparren, de echte kerstbomen. Te hoog om als kerstboom binnen te dienen en te ver weg om ze op te sieren, dus ze staan daar vrolijk als landingsplaats voor vogels en als ondergrond voor de voortwoekerende bosrank.
Tom en Tijger zijn er blij mee, want eronder is een perfecte droge plek voor ze met zicht op de tuin.
Ik vind dat minder geslaagd. Bij Tijger valt het mee, maar Tom maakt het lastig. Tijger is nogal een nufje als het op haar vacht aankomt, Tom veel minder.
Dus dan lig ik te slapen, word half wakker omdat Tom op bed springt, ik aai hem tot ie lekker gaat liggen, ik draai me om, en AUWWWW!
Onder de sparren verzamelen zich bergen droge naalden, lekker zacht om op te zitten voor de katten, maar nogal hinderlijk als ze zich dwars in bed bevinden.